Camillo Brero, ël poeta piemontèis miraco ancheuj tra ij pì avosà, 'l nòm
che tuti a conòsso e a arcòrdo për l'angage 'd tuta soa vita ant la difèisa
e la valorisassion ëd la lenga piemontèisa, a torna a parlene con un lìber
ëd poesìe, "Vos ëd l'etern present", publicà ant la colan-a "Nìvole" dël
Centro Studi Don Minzoni - Ca Dë Studi Pinin Pacòt (Turin, stra 'd Seto 92).
A l'é un bochèt soasì 'd pì che sentevint poesìe, con n'"Achit" ëd Giovanni
Tesio, ch'a presenta la poesìa 'd Brero ant ël paisagi dla leteratura
piemontèisa 'd nòst sécol: dai prime pass a l'ombra 'd Pinin Pacòt, a l'orma
'd soa manera pì genita, soa vos ch'a l'é arserca 'd poesìa-orassion. Ël
sens religios dël vive 'd tuti ij di che an cost lìber as conferma e as
arfòrsa: "...". Un valor s-ciass ch'a va oltra 'l temp:
"Im vesto dla lus che 'l sol a më sporz
tute matin quand le stèile as dësvesto
e la Lun-a as dësmorta për nen veddje (...).
A l'Infinì, soagnà dla Lus Divin-a,
che am cola an cheur e i sento dventé fiama ...
Fiama che am vest ëd Lus e am pòsa an Dé!".
Amor, bin, lus, fior, infinì, a son le paròle tessue an costi vers pì che
tute j'àutre, përché a son le paròle arciam ch'a gropo 'l fil d'òr ëd soa
esistensa, 'd soa manera 'd sente la poesìa e l'angage piemontèis.
"E pròpi quand la Bin a dventa 'l Bin ...
quand che 'l Basin fioriss Soa Fior Pì Bela,
l'Etern a ven, dosman, vestì d'Etern
l'àtim che, an Mi, Dé-Amor
fioriss na Fior-Sorela! ...".
Pagine che Camillo Brero an regala për argalene ma pì che tut për arciamene
a la nostalgìa dlë bzògn profond che tuti ij cheur a l'han dla speransa e
dla bin:
"Ant ël profond i sento inchiet mè cheur,
la Sèj ëd bin ven anchietandme l'ànima
e pì i na penso e pì a crèss ël baticheur
për dé a mè sang na pas fior dël boneur ..."
d'Albina Malerba - dal Vënner dLa Stampa dël 21 ëd Novèmber 2003