Lģriche monfrin-e dėl poeta 'd Moncalv ant un-a bela anastątica d'"Al me paģs".
Tornoma a lese "Al me pais" ėd Vincenzo Buronzo (1884 - 1976), grassie a n'edission anastątica cudģa da Alessandro Allemano e Antonio Barbato (pp. XV-97, s.i.p.) pėr cont dl'Aministrassion dla Comun-a 'd Moncalv, pais doa che Buronzo a l'é ną, doa a l'é sempe torną, doa a l'ha fąit ėdcņ 'l sģndich che antlora as ciamava con tanta sagna "podestą", doa a l'é mņrt dņp tante esperiense fąite tra Turin, Ast e Roma (a Turin a fé 'l professor, a Roma a fé 'l senator, an Ast a pijé d'inissiative destiną a fosoné coma cola dėl "Centro di Studi Alfieriani").
An realtą a l'é mai dėstacasse da sņ borgh gnanca tant sėrvaj (i mėsson-o l'espression da Leopardi, 'l poeta che con Pascoli Buronzo a l'ha lesł, studią, piją a model). Da Moncalv Buronzo a l'ha ciapą tuti ij sņ pėrsonage, s'a l'é vera che soa poesģa a smija antają ant ėl bņsch coma un presepio 'd mincadģ.
Con costa ristampa anastątica tornoma a lese sņ prim lģber scrit an monfrin e publicą dėl '62 (ėl second lģber, un dij pģ bej dėl Neuvsent piemontčis, a s'antitola "Al litaniji di giņbia" e a l'é stąit publicą n'agn apress ėd la mņrt ėd sņ autor). Poesģa ch'a part sempre da na situassion, ch'a conta sempre na stņria, ch'a fa parlé soe creature coma s'a fusso ant un teatro natural. Ma che sģ, ant le poesģe d'"Al me pais", a l'é 'ncora motobin lģrica a as dėstend ant un-a andan-a da na mira rudia e da l'ąuta dossa, elegģaca, ma a la manera cląssica (e veuj prņpe dģ latin-a).
Buronzo a l'é stąit ėl prim a fé sente la vos ėd na tčra ch'a l'era la soa: cola che le residense turinčise e roman-e a l'avģo tenuje bin viva ant ėl cheur e ant la fantasģa. Vos ėd radis ch'a son nen pėrdusse e 'd son dru coma le tėppe dle vis ėd barbera. L'idģli a-i é ma a s'anfila an mes sensa parėsse, tra le parņle 'd na gent ch'a l'é pien-a 'd n'inocensa rłstica e corporal. A-i va pņch, belessģ, a passé da la realtą al seugn, dal rije al misteri.
Le mistą 'd Buronzo a parlo, sģ, con la vos d'un poeta ch'a l'ha trovą soa vos.

ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner dla Stampa dėl 25 ėd giugn dėl 2004


Indietro