Na poesìa 'd discression e d'elegansa për un dij prim colaborator dij Brandé

Tra i prime "giovo" dla Companìa dij Brandé che con Pinin Pacòt l'han angagiasse për anandié l'arnassita dla poesìa piemontèisa dël Neuvsent i voroma arcordé, a eut ani da la mòrt, Attilio Spaldo (1914-14 ëd mars 1997), un poeta ch'a l'ha nen publicà tant, che për caràter a l'ha mai vorsù butesse an mostra, ma che ant la bela scòla a l'é stàit un dij testimòni pì fedej al messagi 'd col arbùt. Colaborator dl'arvista "Ij Brandé" e 'dcò del "Tòr" ëd Luigi Olivero, peui ant le file dla Ca dë Studi Piemontèis, soa euvra a l'é gropà a na sola racòlta "L'amorin dësmentià, publicà a l'Ansëgna dij Brandé dël 1951, con na grassiosa cuvertin-a disegnà da lë scultor Giovanni Taverna; peui ristampà ant ël 1996, con na gionta 'd na tranten-a 'd poesìe neuve, për le edission 'd "Piemontèis ancheuj" soagnà da Camillo Brero. Salutà come na poesìa frësca e neuva, soridenta epura velà 'd malinconìa, a l'é Pacòt ch'an dà 'l profil pì amportant, e ch'a res al temp, ëd cost poeta misurà e discret: "A j'é tut Attilio Spaldo - a scriv Pacòt - coa soa gentilëssa 'd sentiment, ch'a sà esprime con discression dlicà, con msura eleganta; con so amor për le còse bele, për le creature debole e gentile; për...la natura...con so amor dl'amor ...Coma tuti ij poeta, a l'é 'dcò chiel, second 'l vers ëd Rubèn Darìo, sentimental, sensibile y sensitivo, e tuti ij sò sens a son duvert vers 'l mond, e ij sò euj a s'ancanto e soa anima a së slarga ant le neuit chiete d'istà traversà de stèile". Come ant ij vers dla poesìa ch'a l'ha dàit tìtol al lìber ëdcò Spaldo a l'é stàit an costi ani "al fond d'un giardin trames a 'd piante 'd reuse ch'a fan d'ombre reveuse a-i é un cit amorin dësmentià coronà 'd brassabòsch". Ma le paròle dij poeta, quand la poesìa a l'é stàita dita con cheur e passion e savèj e sentiment profond, as perd mai. Peul pro esse vera che "la canson dël poeta a l'é un pior 'd malinconìa ch'a basta un sofi 'd vent a porté via", ma sovens a l'é pròpe costa dossa malinconìa ch'a consola e a giuta ij cheur a vive. d'Albina Malerba - dal Vënner dla Stampa dël 18 ëd mars dël 2005

Indietro