Pa gnun-e nostalgìe ma mach respir duvert an chi a sta travajand për na coltura 'd tùit
A-i é 'd vòte ch'an ven da fé 'd pensé nen pròpi bej. A-i è 'd vòte ch'an càpita 'd pensé al passà e a l'avnì dij nòsti sfòrs a vantage 'd na coltura ch'a l'è nen meno nòsta che 'd tùit. Stoma a sente ij polìtich ch'a fan soe bele surtije, sërcoma 'd sente bin e 'l pì dle vòte a ne smija ch'a parlo për dì pòch o gnente. A në smija che da serti argoment a serco dë sté lontan, coma s'a fùisso ampestà. E alora an pija 'n pò 'd magon, an ciapa 'n toiro malvirà, an gropa n'interogativ gnanca balengo: che sio d'òmo fòra temp, ëd nostàlgich dij dì che Berta a filava, che ij giare andasìo 'n caròssa e che le none a subiavo ij torcèt? Parland fora 'd fàula e 'd canson, a në smija che 'l travaj che foma e che la Region a l'ha fàit fin-a sì për la tua dël piemontèis a sia sempe 'n perìcol, a sia sempe a la vargia 'd Nosgnor, an broa 'd rubaté an gnente d'àut tut. An piasrìa esse ciàir. A l'è fasse bastansa, ma a i-é 'n bërsach ëd travaj ch'a resto da fé. E a sarìa bel, su serte chëstion ch'a-i fùissa 'n bel front sensa bòine, termo e confìn.
Drita e snistra - l'oma fàit sto artìcol apòsta apress le votassion an manera che gnun a pudijssa dì che l'oma vorsune profité - a duvrìo sente a la stessa manera: a lo disia prò bin Simone Weil ch'a l'avrìa dovù esse l'ossession d'ognidun difende e manten-e 'l pòch ch'a-i resta. An piasrìa che chi a cred che foma 'd bataje përdue (pacìfiche, pëer carità...) e 'd discors inatuaj, a vnijssa a curiosé ant ij cors che tenoma an tut ël Piemont. Soma vej e vardoma mach andaré? Soma nen basta antivist? Nen basta futurista e modernista? Nen basta anans con le ideje ch'a vólo e ch'a brando?
Tut al contrare. Chi a l'ha a cheur ël piemontèis a lo fa con respir duvert. A l'ha gnente da divide con i laudatores temporis acti, coma as disija cand 'l latin - miraco - a fasìa fin-a fin. A l'han din-lo tante vòte che avèj un passà a l'è la pì bela manera per chërde al doman. Che bel ch'a fùissa nen mach na frasëtta retòrica. Ch'a fùissa na manera 'd pensé.

ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dl'8 d'Avril dël 2005


Indietro