Anternassionalism e scritura 'd Tavo Burat ant ij sņ editoriaj gropą a rason e passion
Giacobin, tuchin, vasta-feste, viton o bėrgé raminghčr, Tavo Burat a l'é prima 'd tut un poeta ch'a sent la lession dij poeta dl'arvira piemontčisa, da Calvo a Broferi, da Costa a Pacņt. Adess che l'oma sģ sota j'euj 'l volum bel grņss e fosonant ėd soa militansa, podoma bin dģ che Tavo a l'é 'dcņ'n maestro.
Un volum ėd 366 pągine ch'a sė s-ciama «Lassomse nen tajé la lenga» (a smija n'imperativ e 'nvece a l'é na racomandassion). A l'han cudilo Luis Magnani e Alberto «Vento» Brizio, a l'ha scrivune na prefassion Anna Maria Sarno, a l'ha publicalo Alp (pėr catelo, basta scrive a Cessato, Via Vercellotto 3). A cheuj trant'agn d'editoriaj che Tavo Burat a l'ha giusta scrivł pėr «Alp», soa creatura cudģa con na passion special.
A l'é 'n lģber che tuti coj ch'a l'han a cheur la tua dėl piemontčis a duvrģo lese. Le rason a son nen pņche. Prima 'd tut a l'é n'ideare, vis a dģ n'erca pien-a d'ideje, peui a l'é na testimoniansa e na militansa - diomlo słbit - ėd libertą. Ancora, a l'č na bibia (diroma nen un vangeli) 'd consigne pėr ėl passą ch'as fa doman. An łltim a l'é cheicņs ch'a sė riess nen a definģ, pėrchč ch'a l'é na lession dė stil (sņ piemontčis largh e fiamengh), e donca nen mach dė scritura: vuroma dģ d'umanitą, 'd corage, 'd coerensa 'd vita. Tavo Burat ambelessģ a-i é con tuta l'inteligensa d'un cheur sensģbil e apassioną.
Le soe posission a son cole d'un ch'a pensa, ma ch'a l'ha 'ndrinta la «fiama ch'as déstissa nen». Se duvģjsso strense 'n tre o quat passage tut lņ ch'a-i é sģ 'ndrinta, dirģo: difčisa ativa dle minoranse (n'anternassionalism dle minoranse); contra tute forme 'd rassism e d'intoleransa, l'autonomģa dle diferense («pėr feje fruté, pėr cognississe, pėr amprende e pėr mostré, pėr socialisé le richėsse culturaj»); contra tute le ciņche ch'a son-o a mņrt, difčisa sensa gena dėl piemontčis e 'd soe parlade, ma sensa dėsmentié la fņrsa 'd nņsta tradission regional. Da la Carta 'd Civass a l'arvangia dij p om tut as fa cossiensa viva 'd na scņla sensa padron.

ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner dla Stampa dėl 29 d'Avril dėl 2005


Indietro