Un lìber da gusté për në scritor daspërchiel ch'a conta arcòrd ëd vita paisan-a e viton-a

Primalpe ('d Cone) a pùblica 'n lìber citinòt, ma pien ëd bel deuit ch'a s'antitola "La Ciatlin-a" (pp, 40, euro 9), na storiëtta gavà da le conte che Tavio Còsio a l'ha scrivù arcordand soa infansia 'd campagna. E Graziano Isaia - për omagi - a-j va daré decalcand n'àuta stòria, "Filippo e il veglione dei sarvanot", ch'a l'é ilustrà da Marco Bailone. Un lìber ch'a nass sota l'ansëgna dl'Associassion Tavio Còsio (con na prefassion d'Albina Malerba ch'a parla dle scritor e dla poesìa dël sò mond e un-a 'd M. Lucia Brusa ch'a parla pì an general dël gust e dël sust ëd lese). Tavio Còsio a l'è un dij pì fòrt prosador dël Neuvsent. La pròsa piernontèisa a l'ha pijà con chiel n'andi s-cèt e concret. Un mond ëd campagna ch'a va dacant a 'n mond d'infansia e 'd fàule pien-e 'd còse. Un piasì 'd conte ch'a goerna 'l fìl ëd fer ch'an ten gropà a na siviltà 'd pian-a e montagnin-a. Còsio a l'ha fàit ël farmacista a Mel, an Val Varaita - la stessa val ëd Barba Tòni Bodrìe - ma a l'è nà a Vilafalet e a l'ha studià 'n seminare, come podìa capité quand che un a l'avìa l'inteligensa ma nen tante prospetive 'd seurte da la carzà 'd na famija paisan-a. La conta dla ciatlin-a a l'è pijà dal volum "Pere, gramon e lionsa", publicà dlë Stantesinch da la Ca dë Studi Piemontèis con na prefassion 'd Barba Tòni (sempre da la Ca dë Studi a sortirà peui 'l second lìber, "Sota 'l chinché", con na prefassion ëd Giuliano Gasca Queirazza). Ma a mi an pias arcordé '1 Còsio d'un dì che son andàit a trovelo a Mel con ël professor Gandolfo. Gandolfo che 'n surtend da la farmacìa am parlava 'd chiel coma 'd në scritor (costa a l'è stàita soa paròla) "saturnino": në scritor daspërchiel, con n'aria 'n pò servaja. Ma m'arcòrdo 'dcò 'd na vota ch'a l'è vnù a la Ca dë Studi e ch'a l'era motobin anteressà a mè giudissi, apress che Gandolfo a l'avìa fame lese soe còse. M'arcòrdo che cla vòta lì a l'è stàit motobin amàbil e ciaciarin. An cost lìber simpàtich i treuvo che ij Còsio ch'i l'hai cognëssù a-i son tui doi. E ch'a stan bin 'nsema. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 17 ëd giugn dël 2005

Indietro