Langhe e poesìa second Silvio Viberti. Mèis, stagion, lun-e, nìvole, ocasion

Silvio Viberti a l'é un dij nòm ëd ponta dla coltura 'd Langa. A l'ha cudì con Primo Culasso un vocabolari, a l'é present ant tante manifestassion, a mosta ant ij cors an piemontèis che la Ca dë Studi a soagna për cont dla Region Piemont, a l'é scritor teatral ëd coj fòrt e a l'ha vinciù doe edission dël Premi për un test teatral ant le lenghe dël Piemont ch'a l'é bandì sempe da la Region Piemont, st'agn sì con n'euvra ch'a s'antitola «A r'òsto dij pëscador»). Veuj dì che Viberti a l'é motobin ativ ant la causa dël Piemont e pì che tut ant cola ch'a l'é soa tèra pì cita ma nen meno avosà: un-a 'd cole për tante rason pì avosà dël Piemont antregh (Pavese e Fenoglio a l'han daje na fòrsa literaria sensa confront). Coma s'a bastèissa nen, ëd Viberti a l'é pen-a surtije për le edission cite e satìe dla «Slòira» d'Ivrèja na cheujta dle soe poesìe ch'a së s-ciamo coma a arcòrda Dario Pasé ant ël sò achit con un tìtol vsin a 'n tìtol d'Armando Mottura: «Langa, mia patria cita» (pp. 46, s.i.p.). Na bela cheujta për na poesìa pien-a 'd sust, ant un-a parlada ch'a smijrìa gròssa s'a fussa nen che an poesìa tute le parlade a son lenghe fin-e, a son giuste për le còse che an poesìa as veulo disse: magara rispet a l'italian con na fòrsa pi rùdja e natural. A son quadrèt, riflession, interogativ, pais, paisage, nòm (la comossion ch'a ven daj nòm dij pòst), stagion, mèis, lun-e, nìvole, ocasion, paròle antiche ch'a san dì (giusta come ant la poesìa «Parole antiche») le còse dosse e curte, sëcche e tènre che un poeta-masnà (ij poeta a son sempe 'n pò masnà) a sugeriss a nòst cheur. Su tute le mistà dla Langa «sansa taimp e confin», «Mar anfinì dr'Eternità». Vita grama, ma vita 'dcò 'd passion e d'amor. Vita ch'a peul perdse ant un-a neuit da sbeuj e baticheur, ma ch'a peul vive ant un dorin come col ëd l'oslin dël frèid ch'a sautërla «con ij pé patanù/ 'n sij diamant/ ëd galaverna/ ch'i luso/ 'n sr'arba cheucia/ der pra». Dlicà e fòrt, Viberti a l'ha na vos sclinta e rùstica ch'a fa gòj e tesòr. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 13 ëd gené dël 2006

Indietro