Professor an Canada e sò cheur an Piemont a lassa n'ardità 'd travaj e d'angage da cudì

«The university flag has been lowered to half-mast», parèj l'Università 'd Toronto an Canada a l'ha salutà 'l professor Gianrenzo Clivio. E 'dcò 'l drapò dël Piemont a l'é, coma ël cheur dij piemontèis, a mes asta con ël bindel dël deul, përchè con Clivio a perd nen mach në studios dij pì vajant e apassionà, ma un dij sò pivò. La stòria coltural dla lenga e dla literatura piemontèisa dij ùltime quarant'ani a l'é sislà dai travaj 'd Clivio, ch'a l'ha daje slans, energia e a l'ha portà paròle dle nòste ant ël largh mond djë studi e dj'anteresse anternassionaj. Na a Turin ël 18 ëd gené dël 1942, Clivio a l'é laureasse ambelessì ant ël 1962, ant ël 1964 a l'ha piàit un Master a la Brandeis University e peui ël PhD an lenghìstica ad Harvard. Catedràtich a Toronto, a l'ha mostà ant le Universita d'Harvad, ëd Boston, dël Nord Carolina, a Heidelberg, e 'dcò an Calabria e a Napoli. Antant a Turin, con Renzo Gandolfo e d'àutri amis, ant ël 1969 a fa nasse la Ca dë Studi Piemontèis e l'arvista semestral anter-disciplinar «Studi Piemontesi». Chiel ch'a conossìa e a parlava un bordel ëd lenghe, a l'ha sempe portà ant la ment e ant sò grand cheur coma na stèila bela la lenga 'd soa patria cita. Mach la bibliografia «piemonteisa» 'd Clivio a l'ha na coalera 'd titoj: i na sitoma doi, 'l «Profilo di Storia della Letteratura in Piemontese» publicà ant ël 2000 për la Ca dë Studi Piemontèis e la Region Piemont; e la «Bibliografia ragionata della lingua regionale e dei dialetti del Piemonte e della Valle d'Aosta, e della Letteratura in Piemontese» dël 1971. A l'è stàit l'anima e ël regista dij Rescontr anternassionaj dë studi, che minca ani a l'han portà an Piemont studios da tute le part dël mond per parlé 'd lenga e literatura piemontèisa. A l'é stàit ëdcò poeta e Gandolfo a l'ha scrivù che Gianrenzo P. Clivio a la dotrina filològica a compagna na sensibilità viva e moderna. Adess ch'a l'é «ant ël mond dël silensi / dedlà 'd tute le parole uman-e», an resta l'arcord ancreus e doloros, n'ardità 'd travaj e d'angage da nen dësperde. d'Albina Malerba - dal Vënner dLa Stampa dël 3 ëd fërvé dël 2006

Indietro