Na tradussion ch'a ten bota a l'original sėrcand le corispondense 'd son e rime |
Soma sempre lģ. A-i sarą chi a na dubita, ma l'operassion a l'é tut ąut che baravantan-a. Traduve Baudelaire an piemontčis as peul, come traduve Dante o traduve Leopardi. A-i é (a l'é staje) diverse manere 'd felo, ma ch'as peussa fesse - tanto pģ al dģ d'ancheuj che la cossiensa lenghģstica a l'é surtģa dai ghet e dai pregiudissi - a l'é tanto pģ natural. E donca salutoma con piasģ 'l travaj ch'a l'ha fąit Rino dij Sčra (Rino Serra) butand an piemontčis «Les fleurs du mal» ėd Baudelaire ant un lģber surtģ con la tła dla Comun-a e dl'Assessorą a la Cultura 'd Poirin (pp. 206, s.i.p.). Coma a sotligna Albina Malerba ant la prefassion, tradłe ancheuj Baudelaire «non č un'operazione che concorra alla conoscenza dell'opera in sé, ma piuttosto un mezzo pėr saggiare le possibilitą della nostra piccola lingua piemontese, a trasmetterci pensieri, emozioni, abissi di pensiero». Bin dit, Baudelaire a l'é un ėd coj poeta ch'a marco un passage obligą. Apress ėd chiel la poesģa a l'é pģ nen stąita la stessa. Da chiel a part la rivolussion simbolista ch'a l'ha anteressą tute le literature e ch'a l'é rivą bin andrinta al Neuvsent. La cossiensa pģ crła e fņrta dla modernitą a part da lģ, da sņ mond ėnfią ch'a da dė splłe 'd lus sbėrlusenta. Soa part a l'é la contradission, soa ispirassion a l'é la vita che da Parģs a sé spantia daspėrtut. Rino dij Sčra a sern la corispondensa precisa dle rime. La soa a l'é na tradussion ch'a studia l'emossion dij son. Nen na tradussion a sens e gnanca interlinear, ma n'angage pėr esse 'l pģ possģbil davsin a la cņsa da dģ. Tradussion pėrfete a-i n'a j'é gnune e 'dcņ costa a l'ha soe bele gate da plé. Ma Rino dij Sčra a riess a vince la partija con sņ but. E se quąich vņte a fņrsa na frisa 'l termo piemontčis, a fa nen mal. A son nen quąich italianism an rima (na diso un sol: agiltą) e gnanca quąich acsan ch'a rimo pėr j'euj (bėrboj-simboj) a anflé na tradussion ch'a ress. Serti componiment a son mej, d'ąutri a ten-o meno bota, ma tut l'ansema a viagia bin, preuva provą ch'an piemontčis as peul.
Tre euvre ch'an parlo 'd temp lontan sensa forsé la lenga ant un-a diression sperimental. «Iuxta propria principia» as pudrģa disse con Bernardino Telesio. Se l'argoment a l'era divers, a resta midema la mira. ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner dla Stampa dėl 21 d'avril dėl 2006 |
Indietro |