La Wikipedia an piemontčis
Peul d'esse na rņba drņla, ma l'interesse pėr ėl piemontčis a la facia 'd tuti coj ch'a na predico la mņrt da un bordel d'ani (mi i l'hai sempe sentilo dģ; e i l'hai sempe pensą che come tute le rņbe uman-e, e j'ņmo midem, 'dcņ na lenga a l'ha ant sņ destin col ėd meuire,'d finģ, ma sņn a autorisa gnun a andé an gir tirand colp a drita e a mancin-a), a sė slarga, e sempe pģ soens as parla con pėrson-e ch'a l'han la cossiensa ciąira che nņsta lenga a vada conservą, giutą, studią.
Miraco an farą nen vagné pģ dė dné, ma a serve a nņst esse uman, al nņst marcé an costa tčra con pģ rispet pėr l'ambient e pėr soe creature.
E fin-a internet, ch'a podrģa smijé na rņba lontan-a come le stčile da le lenghe cite, destiną 'dcņ chiel a deje 'l colp ėd grassia, a s'arvela a l'incontrari nė strument ch'a ven motobin a taj: un giornal «modern» an costi dģ a l'ha publicą un servissi doa ch'as disģa che ant la fėtta dle lenghe dovrą ant la «ragną» (sul web), sempe pģ fņrta a l'é la presensa dle lenghe cite.
Pėr fé n'esempi, ant l'enciclopedģa Wģkipedia a-i son ancheuj pģ 'd 3000 articoj scrit an piemontčis. Ciapa lģ e pņrta a ca! Sņn a veul dģ che andoa la gent a peul esprimse sensa passé ant le maje strčite e gią tute ocupą 'd coj ch'a contrņlo l'informassion, ambelelģ as peul trovėsse spassi e vos.
E sņn a l'é un segnal motobin fņrt e amportant, pėrchč a veul ėdcņ dģ che chi a scriv ant na lenga diversa a son nen mach ėd mincion ambaliną, ma gent an piņta e che a sa marcé con ij so temp, e pieghé ņgni strument a soa cąusa.
N'ąutr segn ėd vitalitą as peul vėdd-se ant l'editorģa. Le publicassion an piemontčis, ma i cherdo che sņn a vala 'dcņ pėr d'ąutre lenghe, a conņsso un moment pģ che bon, e nen mach a Turin, ma an tuti ij canton dla region.
Am ven bin segnalé doi lģber surtģ da pņch: «Stņrie dij nņss pais» 'd Maria Pia Coda Forno, pėr le edissģon «Ieri e oggi» 'd Biela (via Italia 22, e-mail: ierieoggi@tiscalinet.it, pp. 111, euro 17), ch'a cheuj fąule, legende e conte dėl Bielčis, contą, e disegną, pėr ij cit d'ancheuj, combin ch'a ven-o da j'arcņrd lontan dl'autris masną: fra e brģgant dla Bėssa, ėl muliné 'd Zubiena, l'ņm servaj, l'or dl'Elf, ėl cavajer d'Ivreja e tante d'ąutre. A saran passą 'd moda? As ciama l'autriss; la rispósta a l'é fėrma: «I crėd nen, pėrchč a-i son l'anima dla nņssa gent, la vos dla nņssa tčra, dij nņs pais».
E n'ąutr lģber dl'Associazione Culturale San Giacomo 'd Lu Monfrą; Franco Zaio, «A l'é 'n darmagi lassą 'ndą 'n cņ la léngua piemontčisa e o dialėt 'd Lu»; nė studi lenghģstich sla parlada 'd Lu, con ant la sconda part dle pģ che 400 pagine, na miniera 'd parņle dij travaj dėl pais (prefassion ėd Dario Pasero e Sergio Garuzzo). Ma i na parleroma n'ąutra vira.


d'Albina Malerba - dal Vėnner dla Stampa dėl 9 ėd Fėrvé dėl 2007


Indietro