An arcņrd d'Ines Poggetto
«Ciao, / a l'é un sospir/ l'é na carėssa. Ciao, /son l'aria che respire/son ėl profum dle fior». Con costi vers d'adieu, ma ch'a l'han la promėssa dla presensa, a l'é ricordą Ines Poggetto ch'a l'ha lassą pėr sempe Lans, pėr un cel pģ davsin a le montagne, pģ bianch dij seugn, pģ ąut dla vita. Dl'Ines sģmbol dla Val 'd Lans, dl'angage civil e coltural ėd tuta na vita a l'han parlane ij giornaj e la testimoniansa 'd soa gent a l'ha armarcalo con cheur e bin. Ma noi i voroma arcordela pėr soa poesģa. E si i vardoma ij titoj 'd soa bibliografģa i podoma scheuvre che tut sņ travaj, ij sņ studi pėr la stņria dle soe Vaj e dla soa Lans, combin ch'a sģo stąit fąit con sust sientģfich, a son tutun un itinerari 'd poesģa 'd testimoniansa. Ines Poggetto, a scrivģa Bruno Guglielmotto Ravet ant le pągine d'overtura dla racņlta 'd poesģe «Maestra», a l'é l'«anima intensa delle Valli di Lanzo». Slargand l'orisont ėd soe montagne a la coltura e al savčj pģ ąut la Poggetto a l'ha tenł bin fongą le rčis ant la memņria 'd la tčra: «Savčj, conņsse 'l mond,/ la gent./ Pčrdse ant ėl cel/ e 'nteroghé le stčile,/ guardé 'n su le montagne/ e l'orisont lontan// Sente che tut a viv,/ che l'Univers a viv/ e ti, co ti 't ses lģ:/ un sospir,/ ėl tėrmolé d'un ala,/ un cheur ch'a ciama/ e ch'a regala amor». Ant costa armonģa tra 'l cit e 'l misteri grand Ines Poggetto a l'ha guidą la coltura ant le Vaj ėd Lans. As deuvo a chila l'overtura dla Biblioteca Cģvica, 'l riordin dl'Archivi Stņrich, la costitussion dėl Comitą pėr le celebrassion dij 500 ani dėl Pont dėl Diau 'd Lans, la fondassion dėl Centro 'd documentassion dla Resistensa e dla Storia contemporanea. «Maestra», l'oma gią dilo, a l'é 'l tģtol dėl sņ łltim lģber ėd poesģe (2001), pėrchč Ines Poggetto a l'é stąita na magistra, ch'a l'ha butą 'l cheur ėd sņ savčj nen al servissi dij savant, ma al servissi 'd soa tčra. «Che cņsa bela avčj un cheur ch'a canta/, avčj la poesģa andrinta j'euj, savčj cheuje le fior». A l'é 'l cadņ pģ pressios, col ch'as consuma nen, giņia ch'a ten anvisch ėl ragg d'Or dl'arcņrd.

d'Albina Malerba - dal Vėnner dla Stampa dėl 6 d'Avril dėl 2007


Indietro