Vijà piemontèisa 2007

A fa des. E des agn a son nen pòchi. Avsinesse a la caban-a dël Bambin con la poesìa piemontèisa a l'é na costuma ch'a fa bin al piemontèis e a la comunità ch'a lo parla e ch'a lo viv. Ma a-i fa nen mal ëdcò a j'àutri, a tuti coj ch'a l'han a cheur le lenghe mnassà da la dësmentia: fissa pa mach na paròla ch'as dija pì nen, ch'a meuira për mancansa 'd cura e 'd carità. Sempe vorsù e sostnù da la Region Piemont (Assessorà a la Coltura) e organisà dal Centro Studi Piemontesi-Ca dë Studi Piemontèis, st'agn sì l'apontament a l'é për giòbia 13 dë dzèmber al Teatro dël San Giusep (Via Andrea Doria 18) con na festa tuta special. A pensé bin, sté 'nsema ant ël nòm dël piemontèis a l'é coma avèj fiusa ch'a peussa nen meuire e ch'a-i sia sempe n'arnassita fin-a quand a-i é cheidun ch'a s'arsigna nen e ch'a res gòj e cros. A s'ëncamina a ses e mesa con la sirimònia 'd premiassion dël «Premi për n'euvra teatral ant le lenghe dël Piemont», che na giurìa qualificà a l'ha assegna ex-aequo a Marco Gosso e a Silvio Viberti (an programma, leture presentà da Mario Brusa). A l'é na tradission ch'a s'arneuva e ch'a fa grado. Na stòria bela (fa piasì contela) ch'a treuva rason d'esse al dì d'ancheuj. Peuj un vin d'honneur për ij des agn dl'inissiativa e a neuv meno 'n quart, la «Vijà Piemontèisa», cudìa da Massimo Scaglione. Su test sernù tra clàssich, modern e dël dì d'ancheuj da Albina Malerba, a saran j'ator Bruno Anselmino, Danilo Bertazzi, Rosalba Bongiovanni, Mario Brusa, Vittoria Lottero e Fulvia Roggero a prësté soe vos. A fé la mùsica për premiassion e Vijà a-i sarà 'l «quintetto» d'Enzo Vacca, con Enzo Vacca (arpa celtica), Arianna Ferrando (vos), Chiara Carrer (violin), Giorgia Cervini (viòla), Francesca Funnone (violoncel). A giuta tùit pensé che cambié as peul. E sicome la poesìa, pòch o tant, an cambia sempe, a l'é nen n'ideja da gnente ch'a sia sërcasse n'ocasion për fesse traversé dai ragg che la poesìa a sa fé luse an mes a le nebie pì spesse. Con ël final - sòlit - riservà al «Natal» ëd Renzo Gandolfo. Ch'a veul peuj dì 'l cheur d'un segret luminos ch'a ven dal creus dël temp. Për fesse pì visin a la «rassa nostran-a». Për sentisse òm ëd tute part con la speransa dla stèila. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner dla Stampa dël 7 dë dzèmber dël 2007

Indietro