«An col moment» ëd Valerio Rollone

A continua la bela colan-a editorial dij sacociàbij soagnà da l'associassion, e arvista, La Slòira d'Ivrèja, che a conta ormai na filonghera 'd tìtoj 'd poesìa an piemontèis: na fiorìa ch'a registra atension e passion un pò an tute le contrà dla region. L'ùltim ch'a l'é surtì da la tipografìa Bolognino, a l'é «An col moment» ëd Valerio Rollone, achit ëd Carlo Pasero, ilustrassion d'Amleto Milone (pp.46, s.i.p.). Chi a l'ha confidensa con arviste e armanach an piemontèis (a soagna 'l «Calendari livornin») a conòss ël travaj 'd Rollone, ch'a scriv an lenga nòstra da na tranten-a d'ani. Nà a Turin, a viv e a travaja a Livorn Ferraris, e a aparten, coma a dis Pasero ant le pàgine 'd presentassion, a cola generassion dij «Brandé dij trant'ani» (parèj a disia Camillo Brero), përchè truch e branca a l'avìa cola età, quand con Gorìa, Dardanello, Pasero, e d'àutri «giovo», a l'avìa avsinasse a la poesìa piemontèisa na tranten-a d'ani fa. J'ani a son passà, ma l'amor për la poesìa a l'é continuà a fiorì e a dé 'd frut, arnovandse, e ansema tnisend viv e mossant lenga, coltura, tradission, sentiment: un sentiment ëd bin, d'armonìa, ch'a së sgrun-o an vers ch'a smijo vos d'un mond seren che a esist e a resist ancor, bele se a fa pòch ciadel. A l'é nen na poesìa magona, ma còtia, seren-a, molsin-a, solar: un «cheur ch'a seugna dë slinguesse/ lontan andoa che 'l cel atèra a fesse/pian-a an sla pian-a ant ël respir dla bassa» (Mistà 'd misteri); color «mila color për j'euj e mila seugn/ ant j'euj slargà sla gòj d'esse lì al mond» (Mandriëtta). Gest ëd sempe, ch'a s-cionfo an poesìa: «I l'hai sgranà la melia a le galin-e/ e com un rije 'd fije 'l di dla festa/ch'at buta an testa 'n cich ëd mossantin,/ a l'é s-ciopame 'l sol trames ij dij» (E 'l cheur a l'é arsautame). Ant la poesìa 'd Rollone as cheuj come n'antica modernità. Ch'at fa bin. d'Albina Malerba - dal Vënner ëd La Stampa dël 26 dë stèmber dël 2008

Indietro