Cors d'Art Dramątica an lenga piemontčisa |
Na bela inissiativa da feje 'n pņ 'd festa cola ch'a l'é anandiasse ant la sede 'd Gioventura Piemontčisa (via San Second 7 bis) giņbia 15 d'otóber (ma a continua tuti ij giņbia dapress, da 16,30 a 18,30): un «Cors d'Art Dramątica an lenga piemontčisa». L'ideja a l'é cola 'd preparé 'd pčrson-e ch'amprendo a recité an piemontčis. Come dģ 'n laboratņri - na bņita - ch'anvita a dģ e a bogesse con un deuit che 'dcņ 'l piemontčis a pretend come tute j'ąutre lenghe. D'ąutra part se vardoma a la stņria, d'atriss dla fņrsa d'Adelaide Tessero o 'd Marianna Morolin a son formasse con Giovanni Toselli a la scņla dėl teatro an piemontčis e donca an fa piasģ parlene. Pą mach pėr dģ ch'a smija na bala (magara 'd fum), ma che le cņse a bogio. A smija ną rņba da gnente, ma a l'é dura a meuire la lege dij cachėmmo ch'a sbrincio d'eva da tute part come ėd vritą turibolar (e ambelessģ an ven prņpi bin arcordé Gualtiero Rizzi, che dėl teatro an piemontčis a l'é stąit ėl prim studios e ch'a resta ancora, gnun ch'a s'ofenda, 'l pģ brav). Pėr fela curta, 'l teatro an piemontčis a torna a na soa fortun-a e as mostra 'n piņta, mostrand ėd podčj dģ 'd cņse che an italian a fan nen bel fé. L'é bin vera che Pinin Pacņt ant ėl trantesčt (1937) a scrivģa: «Ėl teatro dialetal piemontčis, second la tradission, ch'i pudrģo ciamé cląssica, e ch'a vanta, tra i tanti, ij nņm ėd Bersezio, Garelli, Pietracqua, Baretti, Albertini; ėl vej grand teatro piemontčis a l'é mņrt, j'é nen da fesse d'ilusion». Ma le cņse - giustament - a bogio, e lņ ch'a podģa esse ver ant ėl trantesčt a l'é pģ nen vera 'nt ėl doimilaneuv. Tra ij nņm che Pacņt a dis a-i é nen Mario Leoni (1847-1931) che Pier Giorgio Gili (diretor dėl laboratņri e animator dėl Teatro Zeta) a sern 'nvece come autor da studié e da cudģ, specialment «Ij mal nutrģ» (d'ąutra part Gili a l'avģa gią fane na publicassion giusta pėr le edission ėd Gioventura). Na bela manera pėr deje vos - squasi a sent'ane 'd distansa - a n'autor che Gramsci a l'avģa piją 'n ghignon ma che a noi a peul dine 'ncora cheicņs, sensa pregiudissi. ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner ėd La Stampa dėl 16 d'otóber dėl 2009 |
Indietro |