Concors Teatro an piemontèis - 2009

L’oma già dilo tante vòte. Ma tornoma a dilo n’àutra. Nen pòch dël mérit dla cita (esageroma nen) arnàssita dël teatro ‘n piemontèis a ven da la lege 26. Ant ël quàder ëd costa lege la Region Piemont a bandiss ël premi për n’euvra teatral ant le lenghe dël Piemont. N’inissiativ ach’a l’ha premià d’autor gnente mal. A fé quàich nòm, Bianca Dorato, Remigio Bertolino, Silvio Viberti, Oscar Barile, Michele Bonavero, Marco Gosso. Për nen dì dij segnalà ch’a son stàit tanti dabon, e ‘d vòte ‘dcò dë scòle ch’a travajo e a sperimento che fé vive ‘n tute le manere ‘l piemontèis a l’è nen ca còsa impossìbila. Pa sempe fàcil o pi fàcil a disse che a fesse. O përchè ij test ch’a ven-o presentà a son nen sempe bon o përchè a vardo pitòst andaré che anans o përchè a arpeto ‘d filon fin tròp colaudà, la comedia tuta da rije fàita ‘d situassion tròpe vòte sfrutà o përchè a-i è pòch ricambi e ij nòm a son sempe pi o meno j’ëstess. Costion ch’a son afrontasse ‘dcò st’agn sì e ch’a son stàite verbalisà e publicà (s’a-i è ‘n mérita n tut so, a l’é che tut a l’è fàit a la lus dël sol e che gnun a trocion-a për dimostré ël fauss. L’oma sì sota j’euj ‘l libret (sempe bin cudì) dë st’agn (e soma rivà a tërdes, ch’a l’é gnanca ‘n nùmer da pòch). Ij doi test publicà a son «La tragedia dël Re Vitòrio Medeo II» ëd Romano fea e «Pais an guèra» ‘d Marco Gosso (Edission Ca dë Studi Piemontèis, pp. 142, euro 12). Doi test onest segnalà da la giuria, che tutun a l’ha nen premià gnun e a l’ha pitòst rasonà su lò ch’as podrà fé për fé mej. Mosté le ideje ‘d na «dramaturgia» necessaria? Trové d’argoment neuv (tan për dì, profité dl’agn ch’a-i ven e dle celebrassion dël sentsinquantenare dl’Unità?) Sërché ‘d përson-e bon-e a dé na neuva adressa, un frisson ëd novità? Mës-cé, ancalesse un pò ëd pi, vardé ai nòsti di, felo con na mentalità pi duverta? Tante costion ch’a fan grop e foson. Discussion magara difìcile ma bon-e a cudì na speransa ch’a riessa a ten-e ‘n vita ‘n patrimòni ‘d siviltà. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner ëd La Stampa dij 26 ëd fërvé dël 2010

Indietro