Stranņm valsesian |
Cite variassion, stavņta. Cite cņse ch'an parlo dal lģber che an capita 'd lese. Nen na recension, ma cheicņs ch'a cissa a parte da la letura dl'ultim romans ėd Sebastiano Vassalli, «Le due chiese», pen-a publicą da Einaudi. Lņn ch'a l'ha subit tocame ambelessģ a l'é l'ambientassion. Sģ as parla - sensa mai nominela con sņ nņm - dla Valsesia e 'd j'anviron. E as na parla ancaminand dal prinsipe dėl Neuvsent, visin al batibeuj dla prima guera mondial, ch'a l'ha cambią 'n pņ tut. Ma lņn ch'a l'ha tocame - pėr sņn na parlo - a l'é che Vassalli a deuvra tante parņle an piemontčis pėr ausinesse mej a coj temp, a coj ņimo, a coj ambient. Pi che tut nņm dij pņst e stranņm, prņpe coma a capitava ant ij pais e ant le comun-e che tuti as cognissģo. Sģ as parla dla «Madona dėl Trasu» {ch'a veul peuj dģ «fé ij cagnčt», «gomité», «campé via») pėrchč a l'era piantą tra le curve e che chi a viagiava an coriera (le prime coriere) a campava via fin-a l'anima e la fricassą. Sģ as parla dėl «Pass d'i Ratti», ch'a l'ha gnente da fé con ij «rat», con ij giare, ma as riferiss ai brossaj (an italian: «rododendri»). Chi - tant pėr dģ - a va da Gozzano a Orta, prima 'd rivé a la rotonda d'Orta-San Giulio a treuva sla snistra n'ņsto ch'a sė s-ciama «La ca dij ratt» e a sė stupiss che st'ņsto a l'abia avł la mala ideja 'd ciamé parej 'n pņst da mangé (pa tan fin, as dirģa). Tut a sė spiegherģa mej s'a fuissa come dģ «La ca dij brossaj». Combin ch'a peussa d'esse che ij «ratt» {o rat) dl'ņsto d'Orta a sio prņpe rat e nen brossaj (pėr savčine 'd pi tocrģa fé n'arserca). Pi bela 'ncora la custion ėd j'ėstranņm. Sģ a-i é 'n Lorenzo Baracca, ch'a veul dģ apeupré «malrangią, confusionare». A-i é 'n Giovanni Scovin (ch'a veul dģ cita ramassa, ramassčt). A-i é 'n Giorgio Fasagna (ch'a veul dģ furb, un pņ angarbioląire, filon). A-i é 'n dotor ch'a sė s-ciama Giovanni Barozzi, ma che dė stranņm a fa «Lavatif» (ch'a veul peui dģ «servissial» o clistere). E a-i é 'l postin Gottardo che dė stranņm a fa Sumia pėrchč a ciapa 'd piombe da bņrgno. Cite cņse - i disģo - ch'a fan arvive tut un mond. Cite cņse pėr na variassion da gnente, ch'a l'é piasume fé pėr bela gņj e con bon-a rason. ėd Giovanni Tesio - dal Vėnner ėd La Stampa dij 7 ėd magg dėl 2010 |
Indietro |