Margherita Delpiano

Torné a le còse sempie. Torné a le vos ch'a diso sot vos. Deje da ment a la poesìa cita, ch'a fà fiusa su coj ch'a san scotela. Cita cita, fin-a fin-a, sutila sutila, ma s-cëtta. Ma paisan-a. Ma cantà pian pian. A l’é lòn ch'as preuva - fòra 'd tute valutassion crìtiche e 'd tuti ij papé gròss - lesend 'n libròt grassios che «Il Caragliese» a l'ha publicà për cheuje le «ciorine» poetiche 'd Margherita Delpiano. Tìtol: «Ti faccio una poesia», introdussion ëd Maria Silvia Caffari, prefassion ëd Beppe Mariano (pp. 160, euro 8). A son la pi part poesìe an italian. Ma a-i na j'é në s-cianchet ëdcò an piemontèis e për lòn na parloma ambelessì. Nen sensa sërché prima 'd dì chi ch'a l’é Margherita Delpiano. Nà a Sant'Ana 'd Bernes (soma giusta 'n val Maira, visin a Caraj) dël '21 (j'ane a son nen pòche), Maria Delpiano a l’é anlevasse ant la siviltà campagnin-a e già fin-a 'n po' montagnin-a, a l'ha travajà la tèra, a l'ha fàit le scòle basse (fin-a a la tersa elementar) përchè ch'a j'era d'andé 'n pastura, e pròpi andasand an pastura a l'ha 'ncontrà ant l'età dl'amor 'n partigian ch'a l'era calà da Ritan-a e ch'a l'era presentasse come 'n bel giovo bin dësgagià (facil maginé lòn ch'a l’é peuj seguitane: matrimòne, cambe 'd ca, masnà e via fòrt). Ma la poesìa a l’é sempe staje amisa, come a conta Maria Silvia Caffari parland-ne con bela delicatëssa, e Margherita a l'ha sempe scrivù e publicà an sij giornaj dël pòst (adess a sta a Borgh San Dalmass), combin che mach ora a sia rivà a sto librèt, che Beppe Mariano a saluta come «una benvenuta rinfrescante sorgiva». Pròpi parèj. Un mond 'd memòria e 'd cite còse. 'Dcò an piemontèis. Ma cite còse ch'a son tut un mond. Natal dij vej temp, na farfala ch'a «gira gira për la stala», la figura 'd Tòni ch'a stà nen tranquil gnanca da mòrt, n'erbo con la gheuba ch'a fa da caval dla fantasìa, na poesìa për la pas, un bochèt ëd fior, fin-a na pùles, na lingera, për finì con na fera 'd Caraj: «Ël di dla fera/ mia Mare se butava la vesta bela,/ a brass ël cavagn/ con drinta ij polastr/ e 'ndasìa a Caraj». Còse cite, disìo. Ch'anvisco na fervaja 'd gòj. ëd Giovanni Tesio - dal Vënner ëd La Stampa dij 22 d'otóber dël 2010

Indietro