Renzo Gandolfo
Vintesinch ani fa a muirģa a Turin Renzo Gandolfo. Le marche dėl sņ travaj, dėl sņ angage pėr ėl Piemont e pėr ij piemontčis a son vive e fņrte. A la Ca dė Studi Piemontčis, soa creatura łltima e pģ pressiosa, ma ant ij lģber, jė studi, j'ideje, le passion misurą, n'arditą che tanti an Piemont (e nen mach, penso ai Piemontčis ėd Roma, ma 'dcņ an Argentin-a doa soa figura a l'é arcordą con afession bele che 'd pėrson-a a l'abio mai ancontralo) a sento drinta coma valor ideal.
Renzo Gandolfo a l'era ną a Coni 'l 13 ėd giugn dėl 1900, e a l'é mancą ėl 14 ėd mars dėl 1987 e i lo arcordoma pėrchč sla carsą che chiel a l'ha durbģ ancora ancheuj i marcioma an tanti, e le smens che chiel a l'avģa campą an nņsta tčra, stagion dņp stagion a continuo a buté e arbuté. Na biografģa che a part da Coni, 'l pņst dėl cheur e dj'afet e dėl ripņs etern ai pé 'd soa care montagne; peui Turin la sitą djė studi e dla laurea; professor a Alessandria d'Egit, peui Roma, dova a fa nasse la Famija Piemontčisa e a darą vita a euvre fondamentaj coma la «Storia del Piemonte» e la racņlta completa dle poesģe e 'd Pinin Pacņt. A Turin a torna, pėr steje, ant ėl 1961 pėr coordiné le manifestassion dėl prim sentenari dl'Unitą d'Italia. A l'é an cost artorn - le Region coma istitussion a j'ero 'ncor dėdlą da vnģ - che Gandolfo a riussirą a coroné un seugn carėssą da sempe, n'Istituto coltural, un leu fģsich e ideal dova fé ancontré tuti jė studios ėd coltura piemontčisa, ant un largh orizont europengh e antėrnassional: la Ca dė Studi Piemontčis. Un pņst-drapņ pėr ėl Piemont, soa stņria, soa civiltą, soa lenga, con la «conossensa e la cossiensa» che Piemont fa grado, ma che sņn a veul dģ «servissi»: «Non rivendica primato - a scriv - che non sia quello del servizio, coscienza di dover assumere, per il solo fatto di appartenere a una comunitą». Na lession d'un maestro che an costi temp a l'é pģ che un dover arpié.
La Sitą a l'ha dedicaje na viėtta, curta ma central, tra piassa Solferin, cors Re Umberto e via Confiensa: a l' é la marca toponomastica ch'a veul arcordé a le generassion ch'as s'ancaden-o ant ij temp la figura d'un piemontčis che al Piemont e a soa siviltą a l'ha dedicą pensé, energie, euvre, inissiative ch'a fan scņla.

d'Albina Malerba - da TORINOsette ėd La Stampa dij 20 d'avril dėl 2012


Indietro