La grafia della Lingua Piemontese nei secoli

Come scrive na lenga a l'é pa na custion da gnente. Scrive na lenga - stabiline la grafìa - a l'é n'afé dlicà ch'an gropa a la gramatica e a la stòria, ma pì 'ncora a l'afession ch'i-j butoma, al sentiment ch'an possa a ten-e na lenga da cont, a tratela con giusta mësura. Parloma an cost cas sì dël piemontèis (ma la còsa a val për tute lenghe). Na parloma përchè i l'hai sot man un lìber ëd pèis e 'd dutrin-a ch'an parla giusta dla custion dla grafìa dël piemontèis. Un lìber noviss publicà da VercelliViva. Cudì da Sergi Gilardin, a s'ëntìtola "La grafia della Lingua Piemontese nei secoli" e a cheuj j'antërvent al rëscontr ch'a l'era fasse a Versej ant l'otober del 2011. Antërvent dë studios ëd la materia e antërvent ch'i dirìa "militant" (da Alda Rossebastiano a Giovanna Viglongo, da Candida Rabbia a Dario Pasero, da Gianluca Perrini a Gianfranco Pavesi a Albina Malerba, e më scuso se peuss nen dije tuj), ma tuj animà da na bon-a intension. N'ideja 'nteligenta ch'a ven da lontan, ma ch'a l'ha damanca d'esse acordà con la sapiensa dij lenghista e con la cossiensa dij parlant. Combin ch'i sio nen al pian dij babe, na custion duverta. Riussiroma mai a risòlv-la (combin ch'a resta nen fàcil) na vòta për tute? ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette 'd La Stampa dij 15 ëd mars dël 2013

Indietro