La grafia della Lingua Piemontese nei secoli
Come scrive na lenga a l'é pa na custion da gnente. Scrive na lenga - stabiline la grafģa - a l'é n'afé dlicą ch'an gropa a la gramatica e a la stņria, ma pģ 'ncora a l'afession ch'i-j butoma, al sentiment ch'an possa a ten-e na lenga da cont, a tratela con giusta mėsura. Parloma an cost cas sģ dėl piemontčis (ma la cņsa a val pėr tute lenghe).
Na parloma pėrchč i l'hai sot man un lģber ėd pčis e 'd dutrin-a ch'an parla giusta dla custion dla grafģa dėl piemontčis. Un lģber noviss publicą da VercelliViva. Cudģ da Sergi Gilardin, a s'ėntģtola "La grafia della Lingua Piemontese nei secoli" e a cheuj j'antėrvent al rėscontr ch'a l'era fasse a Versej ant l'otober del 2011. Antėrvent dė studios ėd la materia e antėrvent ch'i dirģa "militant" (da Alda Rossebastiano a Giovanna Viglongo, da Candida Rabbia a Dario Pasero, da Gianluca Perrini a Gianfranco Pavesi a Albina Malerba, e mė scuso se peuss nen dije tuj), ma tuj animą da na bon-a intension.
N'ideja 'nteligenta ch'a ven da lontan, ma ch'a l'ha damanca d'esse acordą con la sapiensa dij lenghista e con la cossiensa dij parlant. Combin ch'i sio nen al pian dij babe, na custion duverta. Riussiroma mai a risņlv-la (combin ch'a resta nen fącil) na vņta pėr tute?

ėd Giovanni Tesio - da TORINOsette 'd La Stampa dij 15 ėd mars dėl 2013


Indietro