Nino Costa

A l'avija 'ncaminà Andrea Viglongo a l'ansëgna dla Selp, peuj Nino Costa a l'é dventà - n'agn d'apress a l'àut - ël poeta che la Ca editriss Viglongo a l'ha pijà come sìmbol e misura 'd n'ideja 'd poetica e 'd poesìa. Adess Giovanna e Franca Viglongo, ch'a l'han sempe cudì 'l patrimòne con bela cognission e a l'han publicà le euvre 'd Costa con la dedission ch'a merito, a torno a publiché le "Cento poesie" (pp. 240, euro 16) ch'a l'é na sèrnia bin rangià dle pì bele còse scrite da Costa an soa vita. Con na prefassion ëd Giovanna Viglongo, ch'a memòria - ansema a tante d'àutre concordanse e combinassion - la fija 'd Costa, Celestina, e con në scrit fiamengh ("Incontro con Nino Costa") ëd Luigi Einaudi. Coma arcòrda la fassëtta, a-i é ambelessì 'dcò "Rassa nostran-a" che tant a-j pias a papa Bergoglio, papa Fransesch (ma a mnirìa veuja 'd ciame-lo, sa fuissa nen che cheidun a pudrìa considerela na mancansa 'd rispet, papa Cichin). Un Papa ch'a ven - come a san tuj - da na famija 'd Portacomé emigrà an Argentin-a. N'ocasion galupa për arpijé 'n man Costa e për capine l'umanità përfonda, ël ghëddo popolar ma nen pòch satì, la gala 'd soa poesìa për tuj. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette 'd La Stampa dij 21 ëd giugn dël 2013

Indietro