«La chiave a stella» ëd Primo Levi

Tuti miraco a l’han lesù «La chiave a stella» ‘d Primo Levi, un dij nòstri scritor pì avosà ant ël mond (coma a l’é vnù fòra ‘n manera ciàira da j’At dël Convegn antërnassional «La manutenzione della memoria. Diffusione e conoscenza di Primo Levi nei paesi europei», 2005). Su la lenga, j’espression, ël lessich piemontèis, o piemontesisà, dla ciadeuvra ‘d Levi, «La chiave a stella», adess la Fondazione Savej a pùblica në studi ‘d Bruno Villata, «Primo Levi e il piemontese. La lingua de La chiave a stella» (2013, pp. 89, 13 euro; www.savej.it; info@savej.it) . Un travaj sla lenga parlà da Tino Faussone, l’ovrié protagonista dël romas, e a na analisa le paròle, ij «calchi semantici», j’espression-«calchi traduzione», come «a trucco e branca» o «fare i gattini». E peui a na fa tute soe analisi linguistiche, tecniche, gramaticaj. A conclud che con cost’euvra Levi «ci ha lasciato un bell’esempio del cambio linguistico in atto, ma anche una chiara testimonianza dell’amore per il suo dialetto». Col piemontèis che Primo Levi a parlava con gòj (i l’hai avù ‘ncora ‘l boneur ëd parlelo ansema a chiel dal viv) përchè a j’era ‘d soa ca, «della mia infanzia, che mio padre usava con mia madre e mia madre con i bottegai». d'Albina Malerba - da TORINOsette ëd La Stampa dij 31 ëd gené dël 2014

Indietro