Premi Salvo Basso - Scordia

Tra ij tanti concors ëd poesìa a-i na j’era doi o tre ch’a l’ero dedicà a la poesìa ch’a s’esprim – disoma – an cole àutre lenghe d’Italia che pì facilment ciamona «dialet»: ël premi Lanciano, ël premi Marin, ch’a l’ero d’interesse e ‘d circolassion nassional. Mòrt tuj doi. A l’é restaje an pé ‘l premi «Salvo Basso» ch’as ten a Scordia, na sitadin-a paisan-a dla provincia ‘d Catania. Un premi che – gnente mal – a l’é rivà a fé dodes. Anandiasse dël doimila e tre soma a l’edission ch’a fa giusta dodes: na dosen-a. Basso a l’era ‘n poeta dë Scordia ch’a scrivìa la pì part an sicilian e ‘l premi a resist ‘dcò përchè ch’a l’era n’òm da bin, ch’a travajava për sò pais e për la poesìa e për cola resistensa neuva ch’a ven da la fiusa ant le lenghe «dal lela» («da gnente», ma as fa për dì ‘l contrare), coma l’avrìa dit Luisa Falzoni, poetëssa ‘d Noara. Bin, a l’é surtìe la crija për la neuva edission dël Basso, temp a mandé ‘n lìber a stampa prima dël 31 ëd mars 2014 (sinch còpie a «Segreteria del Premio Letterario Nazionale Salvo Basso-Città di Scordia», via Agrigento 39 95048-Scordia). Piemontèis ch’a l’han avulo? Remigio Bertolino (Montàud dël Mondvì), dël 2004 e Claudio Salvagno (ossitan ëd Bërnes), st’an passà. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette ëd La Stampa dij 7 ëd fërvé dël 2014

Indietro