Vocabolari an piemontèis

La lenga piemontèisa a conta ant soa bibliografìa na bela partìa ëd vocabolari e dissionari, a parte almeno dal Setsent, da col «Vocabolario Piemontese del Medico Maurizio Pipino», publicà a Turin da la Reale Stamparia dël 1783. Diversi ancheuj as peulo trovesse e consultesse an sla ragnà. La Ca dë Studi Piemontèis a l’é ancamin ch’a digitalissa coj ch’as treuvo ancor pa o ch’a l’ha an soa biblioteca con ëd gionte a man. Tra i vocabolari modern, ch’as treuvo ‘ncor an comersi, ij doi pì amportant a son col ëd Camillo Brero e col ëd Gianfranco Gribaudo. E adess a l’é stàita publicà da l’Editrice Il Punto/Piemonte in Bancarella, l’edission «sacociàbil» dël «Vocabolario Piemontese. Italiano/Piemontese e Piemontese/Italiano» ‘d Camillo Brero, soagnà da Michele Bonavero (pp.472, 2014, 9,90 euro). A l’é coma a dis la paròla «sacociàbil/tascabile», ma a smon pì ‘d vintetrèmila vocaboj; a dà ij nòm, ij nùmer, le regole ‘d gramatica, ‘d grafìa, e tante manere ‘d dì e ‘d proverbi. Në strument ch’a peul risponde a tante cite curiosità, an giuta a trové ‘d paròle an piemontèis ch’i conossoma pì nen. Coma as dis an piemontèis «spavetapasseri”? coma as peul traduvse an italian ël “ghëddo»? Pagine da sfojé për amusesse, për amparé, për arcordé. d'Albina Malerba - da TORINOsette ëd La Stampa dj'11 d'avril dël 2014

Indietro