Ël diretor ëd la Royal Opera House

Minca tant ancapita ‘d trové an sij giornaj chèich notissia ch’a fa gòj e mi l’hai trovane un-a saba 7 ëd mars su «la Repubblica». Leonetta Bentivoglio a parla d’Antonio Pappano, ch’a l’é ‘n diretor d’orchestra tra ij pì avosà dij nòsti temp. Chiel a l’é inglèis (ma soa famija a ven dal Beneventan), a dirigg la Royal Opera House Covent Garden ëd Londra e a l’ha arseivù da la regin-a ‘l tìtol ‘d baronet për soa vajantisa musical. A conòss benissim l’ingleis, soa lenga-mare, e a parla franseis e tedesch. Ma a dis ch’a l’ha na passion special për ël dialet dij sòj, ch’a sent dël napoletan e a conta: «Da masnà j’era spërfondà ‘n cola parlada ch’a j’ësmija al napoletan e l’hai mai dësmenciala. Mia mare a sta an America, ant ël Connecticut, e a l’é fasse american-a, ma mi e chila tra ‘d noi parloma na bela mës-cëtta d’ingleis, d’italian e ‘d castelfrancheis» (ël dialet dël pais dij sò). E peuj a dis: «Mi son anciarmà daj dialet e tute le vòte che scoto cheidun ch’a parla an dialet an ven ël bonimor e serco ‘d capine la proveniensa». A më smija che tut sòn – për pòch ch’a sia – a sia motobin bel. E ch’an disa – lò ch’a conta pì che tut – che ij dialet e l’ingleis a peulo convive sensa pijesse a buton. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 27 ëd mars dël 2015

Indietro