Ancor ël piemontèis ëd papa Fransesch

La corruzione spuzza», a dis Papa Francesco. E feje cas, ma la còsa, second mi, almanch na frisa ‘d piemontèis a la denunsia. Gnanca tan distant da col «monia quacia» ch’a l’avìa stupì tuj, përchè lì ‘l piemontèis a l’era s-ciancà e plà. Ebin, mi penso che ‘d piemontèis a-i na sia ‘dcò an col «spuzza». Bartezzaghi a l’ha pì car parlé ‘d n’invension lenghistica dël papa, che minca tant as na seurt con d’espression motobin fiorìe o ‘n pò pì carià. Nopà mi fortisso ch’as trata ‘d në stamp precis. Tuj noj – veuj dì coj ch’a son pì nen tan giovo – soma bin che a scòla i disìo «scancellare» e nen «cancellare», përchè an piemontèis as disìa «scancelé» nopà ‘d «cancelé». Midema custion për «spuzza», ch’a ven da «spussa» e ch’a lassa pensé a na lenga ch’as modela su d’espression ch’a arfudo pa l’invension ma a la rendo pì espressiva. An cola «s» a-i é n’energìa che squasi a riess a tradùe foneticament (vis a dì con ël son) ël dësprese për cheicòs ch’an piass nen. Tut curt, a mi a më smija che sto Papa a l’abia tenù bin da cont la parlada dla famija ch’a l’ha daje la vita. E che come piemontèis d’Argentin-a a continua a tiré fòra da soa memòria cheicòs che – coma piemontèis d’Italia – an toca. Gnanca pòch. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 10 d'avril dël 2015

Indietro