La parlà 'd Trausela

Vittoria Carola Vignola a l’é na professorëssa d’inglèis, e costa lenga a l’ha mostrala a generassion d’anlev. Da j’at a arsulta nà a Vico Canavèis, ma a l’é d’Ufrai, Region Rustinne, Comun-a ‘d Trausella (che peui a dventrà frassion ëd Vico). Soe lenghe dël cheur a son ël «trausellese», ch’a parlava an famija, ‘l «ruegliese», ch’a dovrava con j’amis, e l’ italian, a scòla. Cost travaj ch’a l’ha angagiala për tanti ani a l’é n’omagi a la lenga mare che «in situazioni inattese o di pericolo è sempre emersa sistematicamente, ovunque o con chiunque fossi»: «La parlata di Trausella. Appunti e spunti per un dizionario», Ivrea, Hever Edizioni, 2014, pp. 568, 30 euro. Se a possela al «dissionari» ‘d soa parlada a son stàit la passion e l’amor, lë studi a l’ha afrontalo con tuti jë strument scientìfich: a parte da la grija dël questionari dl’«Atlante linguistico ed etnografico del Piemonte occidentale», da na bon-a bibliografìa, da vàire «visite» a la Ca dë Studi Piemontèis. Le paròle dël piemontèis ëd Trausela a son scrite an grafia adatà, compagnà da la grafia fonetica (Ipa), ch’a l’é stàit, i pensoma, un bel badò. Peui tradussion an italian, sovens con gionte ‘d nòte e considerassion ch’a giuto a mej capì ‘l sens dle paròle. A sislé ‘l lìber na bela mëssonà ‘d fòto d’antan publicà second le litre dl’alfabet, da l’arch a lë zgranau (sgranatoio). d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 29 ëd magg dël 2015

Indietro