Stantesèt sonèt ed Giovanni Tesio

Che Giovanni Tesio a scriva bin an piemontèis a l’é ròba che tuti i soma; ch’a s’amussèissa ‘dcò a scrive ‘d poesìe, as savìa. Ma la sorprèisa ch’an fa gòj a l’é cost lìber ch’a pùblica 77 sonèt, pen-a surtì ant la Colan-a ‘d leteratura piemontèisa moderna dla Ca dë Studi Piemontèis. Ch’a l’abia sernù ‘l sonèt, l’armonìa forse pì d’antan, pì lontan da la poesìa moderna, a l’é n’asar, na scomëssa, che Tesio a dòvra come pivò për ciairì l’adoss ëd soa ispirassion, n’arnassita ch’a dev passé da la scritura pì s-ciassa, përchè scrive a l’é sempe «na resuression». Come tante vire i l’oma già vist ant la stòria ‘d nòsta leteratura, con costi sonèt Giovanni Tesio a pòrta ant la poesìa piemontèisa d’ancheuj un colp d’ala da marca leon, declinand e armës-ciand la pì pura tradission con l’acsant ‘d moderna e coragiosa originalità. La gabia, la costrission, dël sonèt, coma la litanìa dij colp ëd martel ëd sò Pa quand a molava la faussìa, as fa scala creativa, a giuta a dësdavané ‘l gramissel dël lessìch antich ampastà con le paròle dij poeta che chiel a l’ha studià a fond. Parèj coj quatòrdes vers a dvento come na «comunion», na foetà a «descoaté la giòla stërmà», strenzùa drinta për ani a fesse lenga ‘d poesìa përsonal e coral, bon-a a «dësdobié ‘l përfond» (G. Tesio, «Stantesèt sonèt», prefassion ëd Lorenzo Mondo, Turin, Centro Studi Piemontesi-Ca dë Studi Piemontèis, 2015, pp. X-106, 10 euro). d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 15 ëd gené dël 2016

Indietro