Don Pipeta l'Asilé -> Il Figlio della Vedova

Doe sman-e fa, parland dle litre d’Augusto Monti publicà da L’Araba Fenice ‘d Cone (o ‘d Beuves), i l’hai parlà dle litre ‘d Monti a Cajumi a propòsit ëd n’inissiativa curiosa e galupa (për chi ch’a l’ha a cheur la coltura piemontèisa, ma nen mach). Monti ch’as campa a traduve ‘n italian ‘l romanz an piemontèis ëd Pietracqua, «Don Pipeta l’Asilé» për le edission dl’«Unità» (‘d Turin), antitoland-lo «Il Figlio della Vedova». Soma ant ël 1951, nen tan pì ‘n là dla guera, ant un temp che la coltura popolar (e la stampa comunista) as arfasìo a lòn che Gramsci a l’avìa scrit già prima ‘d j’ëscrit da la përzon e peuj ‘n «Letteratura e vita popolare», doa as parla dla necessità ‘d porté la letura (e certe leture) a la gent meno scolarisà. L’atension che Gramsci a mostava al «feuilleton» o romanz popolar a l’era donca stàita arpijà da l’«Unità» ‘n tute le soe edission (Turin, Milan, Genova e Roma), ma ‘l «Don Pipeta», su sugeriment ëd Mario Montagnana, mach a Turin. Parèj l’é naje «Il Figlio della Vedova», che ‘n tòch a la vòta l’«Unità» a l’ha publicà e che le edission Viglongo a l’han arpijà ‘nt un bel volum dlë Stanteut (chi a vorèissa, ëncora ‘n comersi). ‘L bel ‘d tut sossì a l’é la tradussion dal piemontèis an italian fàita da ‘n professor pien ëd passion e ‘d competensa. E na parleroma ‘ncora. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 7 d'otóber dël 2016

Indietro