Manere 'd dì

Ciair coma 'l sol; it ses na pola da eva; sté da pocio; pien ëd supa; ròba dla bajòna; sla paciara….": a son manere 'd dì, espression idiomatiche, dite e paragon e a son na richëssa 'd nòst patrimòni ancestral, ch'a finiss mai dë stupine e an dan la misura dla creatività 'd na lenga antica e bin fosonanta coma 'l piemontèis, e miraco a peulo fin-a giutene a marché 'l sens ëd nòsta identità coltural. Piero Abrate e Pino Perrone an propon-o, ant un lìber pen-a surtì da Ligurpress (pp. 366, 19,90 euro, info@ligurpress.it; www.ligurpress.it), na racòlta 'd pì che 4300 "tra modi di dire, motti, locuzioni e parole gergali di uso comune". Un travaj ch'a l'ha angagià Abrate con la collaborassion ëd Perrone për doi an, ciaciarand an gir për ël Piemont e viroland travers lìber e dissionari. Ël lìber a l'é sistemà an ordin alfabetich e për giutene ant l'arserca a-i é na tàula a la fin che a arpija le 1324 vos numerà e 'dcò cole dont as parla ant la spiegassion. As va da "A barbis ëd gat", ch'a veul dì a va tut franch ben, ch'a peul cò disse "andé con ij fiòch e le frange, andé parèj ëd na sposa, andé da bërlichesse sich dij e 'l pòles", a "Vorèj robé la coa a l'arsigneul", chijcòs mal fé da fé, con n'italianisim, chijcòs d'impossibil. E noi sonoma baudëtta për coste pagine e stoma ardì come dë s-ciopèt! d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 20 ëd gené dël 2017

Indietro