Pancalieri dall’origine al 1945

L'oma tuj o squasi tuj 'n pais a nņste spale. O a l'é stąje o a-i é 'ncora. Opurament, chi a l'é ņm 'd sitą a l'ha sugnalo o l'avrģa vorsulo. E, an tuti ij cas, la custion a val pėr tuj: 'n pņst ch'a l'é bin pģ nņst. Mi, tan pėr dģ, mč pņst a l'é Pancalé, "'l pais dla menta" e mia gņj a l'é 'd ten-e 'n man na bela stņria 'd mč pais ch'a l'ha scrivł Roberto Manassero, onor d'amis ėd mi masną. A s'ėntģtola "Pancalieri dall'origine al 1945" e a l'ha publicalo l'editor Fusta 'd Salusse (pp. 448, euro 24).
A l'é scrit an italian, ma a l'é pien ėd termo motobin piemontčis. Tutun a l'é nen pėr sņn ch'i na parlo 'mbelessģ. Na parlo 'mbelessģ, pėrchč - dedlą dla gņj ch'am fa 'd lese tante cņse ch'i savģja nen - a-i é na gņj special ch'a ven da n'ideja da sotligné. Na ņta le stņrie locaj a l'ero scrite da prčive, da canņnich, da magģster, da nodar, ch'a fasģo dėl sņ mej, pėr caritą, ma che soens a l'ero fin-a 'n po' fantasiose e chčich vņte 'n po' ciadlą a la mistanfluta.
Ebin, pudroma lamentasse 'd tante cņse, ma j'ėstņrich locaj a son chėrsł nen pņch ėn siensa e 'n cossiensa. E parčj le stņrie dij pais (bel che minca pais a l'abia soa bela stņria scrita) a son chėrsłe 'n proporsion. Mia gņj, donca, a l'é dobia: pėrchč ch'a-i é finalment na bela stņria 'd Pancalé. E pėrchč sta stņria - radis ch'a tramblo pa - a l'é fiamenga e bin sangią.

ėd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 10 ėd mars dėl 2017


Indietro