Parentele baravantan-e

La stòria a l'é bela a fa piasì contela, veusto ch'it la conta? An tanti a ricorderan costa tiritera, cost gieugh masnà, che pare e mare, o la Granda, a arpetìo ai cit quand a savìo pì nen còsa conté. E da costa tiritera a pija l'andi Gabriella Mosso, për conté la stòria 'd soa famija: "I miei, i tuoi, i nostri. Parentele baravantan-e" (Boves, Araba Fenice, 2017, pp. 314, 16 euro). Ël lìber a l'é an italian, ma con tant piemontèis andrinta, bin mës-cia e bin scrit, e con tuti ij tìtoj dij capitoj an piemontèis: da Taca banda, a Tut a ven a taj, fin-a j'onge a plé l'aj, a Coragi fieuj, scapoma, a Maonèt a fa grassèt, Virginia dij Can, al final A l'é andàita parèj. Gabriella Mosso a viv a Vineuv e a conta, a parte dai primi dël Neuvsent, dai Grand da part ëd soa maman nà e vivù ant na cassin-a tra Villafranca Piemont e Vigon, le vicende e la gent ëd soa famija, fin-a a j'anvondin d'ancheuj. Sla carsà dj'arcòrd a dësròla, con andiura svicia, stòrie, ca, pòst, figure s-cëtte, moment, emossion, gòj e dolor che cusì tuti ansema a conto na vita, tante vite, na famija, tante famije, ij sò, ij nòste, un temp e na manera d'esiste, 'd pensé…përchè ij cit d'ancheuj a sapio e a peusso 'dcò lor ricordé…përchè an qualsisìa manera a vada, a la fin la vita a l'é na stòria bela e a fa piasì contela… d'Albina Malerba - da TORINOsette dLa Stampa dij 9 ëd giugn dël 2017

Indietro