Siolòt - Arcòrd an via Ciabòt

Giovanni Teti, che come poeta 'n piemontèis a l'ha pijà 'l nòm dë Siolòt, a l'ha publicà da Neos (pp. 92, euro 10) le poesìe ch'a l'ha për tìtol "Arcòrd an via Ciabòt". Poesìe sempie, poesìe ch'a diso vita e sentiment, e che sì a conto na bela part dla vita che Teti a l'ha vivù ant la cassin-a dij sò a Ròsta (chiel a l'é na a Rìvole dël 63). Poeta paisan a l'é definisse 'n t'un prim temp, ma peuj poeta pì cossient, pì 'nformà, disoma pura pì studià (a l'é dventà magister dë scòla). Ma sempre poeta gropà a la tera, a le stagion, a j'arcòrd d'infansia, ai sò, ai sò pòst, a la colin-a, a la vigna, al crotin, a j'amis, ai moment dla soa formassion, a la stòria (basta lese "Poeta") dla soa poesìa da amprendiss: "I m'arcòrdo 'd col dì/ che i l'hai ancaminà/ quatr paròle campà lì/ ëd poesìa mal butà". Gnun miràcoj, për carità, ma 'd sicur na volontà fòrta 'd dé vos a cheicòs ch'a toira 'ndrinta e a ciama dë mnì su. Gnente dë special, a esse onest, e fin-a - a esse pròpe franch - n'inossensa ch'a lassa 'n pòch ënterdoà (la fiusa dël rime batùe con tròpa insistensa an t'un-a poesìa come "La spassgiada" e 'dcò an tla poesìa "Turin"). Ma peuj a salvé tut a l'é pròpe cola fiusa - pì che 'nt le rime, 'nt la poesìa - ch'a fa gòj e a pias. E sòn a më smija ch'a corisponda a la giusta misura dël giudisse. ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 15 dë stèmber dël 2017

Indietro