Piemontèis scrivù da sécoj

Lesand Primo Levi a s'ëncontra na pàgina doa Levi a dis che 'l piemontèis a l'é nen stàit ëscrit se nen "për scomëssa". Ebin, Levi a l'é 'n classich, ma 'n cost cas sì a vnirìa da dì: "quandoque bonus…", përchè 'l piemontèis a l'é stàit ëscrit tut àut che për scomëssa. Scrit da sécoj, scrit ën euvre fiamenghe. Lassoma sté, tutun, ij sécoj lontan, dai "Sermoni Subalpini" al "Cont Piolet", ma almanch dal Setsent (ël sécol dla Gramatica dël Pipìn), a-i é stàje dë scritor come Pare Isler, Calvo, Cartiermetre fin-a al Brofferio, al Rosa, e via fòrt. Se mai a-i é da dì che sempe chi a scriv ën piemontèis a lo fa con n'ideja 'd diferensa, 'd diversità. Isler a fasìa con le paròle na festa, 'n carlevé; Calvo a-j dasìa vita a la protesta antifransèisa e Brofferio, daré soa carzà, as la pijava con ij pòsapiano e ij moderà. Për nen parlé 'd Viriglio, ch'a parlava 'l lenga-pare. E peuj, pì 'd tuj, 'd Nino Costa, ch'a l'ha da-je al piemontèis la cossiensa 'd tuta na siviltà, e 'd Pacòt e d'Olivero, ch'a l'han da-je ij son e le noanse pì squisìe sensa fe-je perde ij santor ëd cola "carn crùa" dont a parlava Arpino, "a bòce fërme". Daré dij pare grand d'àutri nòm a son mostrasse: da Bodrìe a Bertolino, da Bianca Dorato a…e as funirìa nen ëd dì. Arnovand ognidun a soa manera na lenga fòrta e drua. Scrita tut àut che për scomëssa... ëd Giovanni Tesio - da TORINOsette dLa Stampa dij 2 ëd mars dël 2018

Indietro