Salvomje!

Ij lìber ch'an parlo dla coltura popolar e dla gent ch'a ven da la tera a mi am piaso sempe, e da lor i ston pa lì a sërché d'àut che lòn ch'a son: ij proverbe, le manere 'd dì, le còse ch'a fan na mentalità e an diso pì che tante stòrie scrite. Un ëd costi lìber a l'han scrivu-lo Oreste Cavallo e Primo Culasso, già autor con Viberti d'un vocabolare dle parlade albèise. Ël lìber a s'ëntìtola "Salvomje!" (L'artigiana d'Alba, pp. 134, s.i.p.). Për la vrità 'l lìber a l'é dl'ëstantesèt, ma a mi l'é 'ncapita-me mach or d'avèj-lo tra le man. Presentà da Antonio Buccolo e figurà da Roberto Cavallo, a l'é spartì për argoment: da "Agricoltura" a "Paesi", passand (na diso cheidun) për "Tempo", "Salute", "Mestieri". A-i na ven ëd bele e 'd corporaj, come: "esse cagamiràco", ch'a s'ëspiega da sol; opurament: "O spuva 'nt o sò", për dì 'd chi a l'ha 'd proprietà ch'a-j garantisso na bela sicurëssa. Manere 'd dì che, come le ninsòle, a-i é da arpatesse. Pa mach langhëtte, s'as diso 'n pòch daspërtut. Ma 'dcò pì locaj. Di-je a un: "Scusa, l'heu pia-te për na busa" pì che 'n "complimento all'incontrario", come a lo ciamo j'autor, a m'ësmija na dëspresia bela e bon-a. Tutun, për grama e grossera ch'a sia, a-i é 'd vòte che a cheidun a ven pròpe veuja 'd dij-la, s-ciancà e plà. ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dij 3 ëd magg dël 2019

Indietro