Barba Tòni

Cost 2021 a l’é n’ann con tante ricorense e sentenari. Ij pì avosà a son Dante për tuta Italia e ‘l mond; për ël Piemont ij “Moti del 21“, e chissà vàire àutre. Ma për la poesia piemontèisa e ocitan-a i venta nen ch’is dësmentio che a novèmber a saran sent ani da la nassita d’un dij nòst pì amportant poeta dël Neuvsent: Antonio Bodrero, Barba Tòni Bodrìe, Barbo Tòni Boudrier, o mach bele Barba Tòni. Nà a Frassino, Fraisso, an Val Varaita ‘l 1 ëd novèmber dël 1921 (mòrt a Coni ‘l 16 ëd novèmber dël 1999), a l’é stàit professor dë stòria dl’art e filosofìa a Coni, Salusse, Savian; e peui Preside a la scòla media ‘d Sampeyre. Angagià ant lë studi e la difèisa dle minoranse linguìstiche, për diversi ani ‘dcò Consié Regional. Ma sò angagi pì profond a l’é stàit col ëd poeta, poeta ‘d soa tèra e ‘d soa coltura dle montagne. Barba Tòni, fin-a ant la fisonomìa, gran testimòni dla tèra piemontèisa, gran massé dla lenga piemontèisa. La Ca dë Studi Piemontèis ansema a vàire d’àutre associassion a l’é ancamin ch’a serca ‘d buté ansema quaiche inissiativa. Antant chi a vurèissa leslo, le poesìe an piemontèis a son publicà ant doi lìber dla Ca dë Studi: «Val d’Inghildon» (1974) e «Dal prim uch a l’aluch» (1999), e spatarà an vàire arviste e antologìe. Për cole an ocitan a-i é l’ «Opera poetica occitana » (publicà da Bompiani, con l’agiut dla Regione Piemont e d’Ousitanio vivo, 2011), cudì da Diego Anghilante. d'Albina Malerba - da TurinSet ëd La Stampa dij 5 ëd fërvé dël 2021

Indietro