Proverbe piemontèis

“Tut a ven a taj” a l’é ‘l tìtol dël lìber che Bruno Sartore a l’ha pen-a publicà për le edission Giancarlo Zedde ‘d Turin (pp. 120, 13 euro). As trata ‘d na neuva racòlta dij “migliori proverbi piemontesi con traduzione e commento”, che Sartore a në smon dòp cola dël 2019 “Balengo, Gariboja” dova a pijava an considerassion le manere ‘d dì. “In questo lavoro – a scriv – ho cercato di tenere separati i veri proverbi dai semplici modi di dire…I proverbi hanno sempre un insegnamento intrinseco”, e as capiss fin-a da la cuvertin-a “Tut a ven a taj, fin-a j’onge për plé l’aj”, che a l’é motobin ciair an sò significato. Ma mëssonom-ne chijdun sì e là: “Le scaje a jë smijo ai such” (le scaglie assomigliano al ceppo. I figli assomigliano ai genitori); “La dieta ògni mal a chéta” (la dieta ogni male quieta); “òr fa òr, poj fa poj” (oro fa oro, pidocchio fa pidocchio); “Carëssand ël mul as peul ciapé ëd càuss” (carezzando il mulo si possono prendere calci). Coma as vëd da coste pòche sitassion ij proverbe antich a peulo rapresenté ‘ncora ancheuj bon-e ‘ndicassion për ël nòst vive. Serte ròbe a fongo soe rèis ant ël grand profond dla stòria uman-a e a cambio mai. Ij proverbe ant ël lìber a son sistemà për tema: ‘l temp, la salute, ’l travaj, la religion, le bestie, ‘l mangé. Pòche pagine, ma curiose e amusante, e fin-a un pòch gramëtte, cole sui pais: patachin ëd Turin, balarin ëd Carmagnòla, monarca ‘d Fossan, Sarsèt ëd Savian, Coj ëd Barge e ‘d Bagneul gnanca ‘l diav a-j veul…e via fòrt. d'Albina Malerba - da TurinSet ëd La Stampa dij 16 d'avril dël 2021

Indietro