Augusto Monti

Ant la literatura piemontèisa a son nen pòche j’autor ch’a l’han ël piemontèis ant le miole e ch’a lo trato come s’a fuissa la carzà ‘d soa invension. Veuj dì ch’a scrivo ‘n italian, ma sota as sent la grumela dël piemontèis. E con sòn veuj gnanca dì d’ëscritor come Cesare Pavese o come Beppe Fenoglio, doa ‘l piemontèis a fa part ëd na mùsica ch’a l’é come ‘n bordon, ma d’ëscritor come Augusto Monti, ma ‘dcò ‘d Primo Levi, doa ‘l piemontèis a fa macia e as na ven fòra come na sòrt d’arciam. E se për Levi veuj pa dì «La chiave a stella» ch’a l’é na sòrt ëd tradussion dal piemontèis ëd n’ovrié specialisà (che tutun a l’ha nen dësmencià la lenga dle bòite), ma pròpe l’ës-ciòde dla paròla piemontèisa ‘nt ël bel mes ëd l’italian; ebin, për Augusto Monti veuj pròpe dì nasse da na coltura paisan-a, da na coltura popolar che Monti a l’ha teorisà ‘n soa «Realtà del partito d’azione», doa a parla d’ëstabe e ‘d mërcà, ‘d cort e ‘d sacrestia, ‘d piassa, ‘d botega, d’ëstrà, paròla parlà e ‘n pò ‘d meno scrita, paròla ciucià da mama e papà, paròla mai pì dësmencià gnanca cande le scòle àute a l’han fàit soa part e a l’han trasformà la masnà ‘n professor. D’èiti temp, as dirà, e pa gnun ch’a peussa neghelo, ma temp ch’a l’é bel arcordé: temp d’euvre e d’òm che la dësmentia a deuv nen dëstissé. ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dij 18 ëd giugn dël 2021

Indietro