50 agn dla Ca dë Studi

1972-2021. Sinquant’agn a son n’aniversare ‘d tut rispet, le nòsse d’òr d’un matrimòne con ël Piemont. N’arvista che da sinquant’agn con ël Piemont a viv e con ël Piemont a fa ‘n mariage ‘d coltura, a na mosta stòria e cossiensa, a lo fa cognësse ‘n tante manere: ëstudiand, ëndasand a scuvrine ‘d canton segret e cudijand tut ënsema n’intèisa ch’a fa sinquanta ma che – pien-a ‘d sust – a mosta nen sòj agn. E a l’é parej che l’ultim nùmer dl’arvista a l’é surtì – për fé ‘n pò ‘d festa – ëncor pì rich dël sòlit. Tanti stude, tante nòte, tanti document, doi arcòrd (d’Arnaldo Di Benedetto, che a Turin a l’ha mostà ‘n nòsta Università, e d’ën piemontèis a disdeut carà come Censin Pich, un dij fondator dla Ca dë Studi Piemontèis). E peuj na part rica ‘d recension e ‘d notissie. Tra j’ëstude giust arcordé ij «Cinquant’anni di Risorgimento nelle pagine di Studi Piemontesi», autor Pierangelo Gentile. Tra le nòte la formassion dël sistema vocalich piemontèis (ëd Livio Tonso) e ‘n pòch ëd lessich dël piemontèis literare tra Set e Eutsent (Dario Pasero). Tra ij document ëncor chèich litre ‘d Massimo d’Azeglio che Virlogeux a gionta a l’«Epistolario» ch’a l’ha sarà da pòch (ma con le cheuite ‘d litre mai as finiss…). Vintesses ij travaj, e ognidun a meritrìa bin pì d’ëspassi ‘d lòn ch’i poduma deje. ëd Giovanni Tesio - da TurinSet ëd La Stampa dj'11 ëd fërvé dël 2022

Indietro