Pasolini

Ant cost sentenari dla nassita ‘d Pier Paolo Pasolini (5 mars 1922-2 ëd novèmber 1975), an pias arcordé ‘l poeta dle «Poesie dimenticate» (Udin 1965), e l’angage che Pasolini a l’ha anandià an difèisa dle lenghe cite, o dij dialèt, con doe testimonianse ‘d Tavo Burat (22 magg 1932-18 dë dzèmber 2009), che ant la prefassion a le «Poesìe» ‘d Pinin Pacòt (1a edission 1967; edission dla Ca dë Studi Piemontèis, 2000), a dà merit a Pasolini d’avèj conossù ‘l pì grand poeta dël nòst Neuvsent: « Incontrai Pinin Pacòt per la prima volta sulle pagine dell’ «Antologia della Poesia dialettale del Novecento», che Pasolini curò per i tipi di Guanda nel 1952 con la collaborazione di Mario dell’Arco ….fu per me una rivelazione: significava che nella mia regione (allora ero in esilio universitario a Milano) qualcuno si batteva autorevolmente per conquistare, grazie alla poesia, la dignità di lingua alla parlata piemontese…». Burat a tornerà pì ‘d na vòta sl’ancontr con Pasolini, come a arcòrda an manera bin detajia ant un articol an mòrt dël poeta, publicà su «Alp vos dl’arvira piemontèisa» (n.5, novèmber 1975, e adess cujì ant ël volum: T. Burat, «Lassomse nen tajé la lenga», 2005): «Chi ch’a scriv – a confessava Burat – ste pòvre righe, a dësmentia nen che, s’a avèissa nen rëscontrà cola «Academiuta di lingua furlana» e cola «Antologia», a sarìa stàit n’òm divers, con n’àutra vita…». N’arconossiment nen da pòch, e che a l’avrìa avù un seguit motobin anteressant se l’azar a l’avijssa nen sarà ‘l sercc an cola manera tremenda…lassandne mach coi «Seugn corsar…». d'Albina Malerba - da TurinSet ëd La Stampa dij 4 ëd mars dël 2022

Indietro