Armando Mottura

An costi temp maleuros, ch’an sagrin-o e ch’a në strenzo ‘l cheur, i veuj propon-e në scianchèt ‘d poesìe d’un poeta dla prima generassion dij Brandé: Armando Mottura. “…La mia casòta bianca,/ col tòch ëd tèra nèira,/ la tòpia, ‘l fi, na banca,/ la fontanin-a, l’èira,// la vos ëd mia fomnin-a,/ la fila giàuna ‘d cosse,/ ij përro, la galin-a../ e tante reuse rosse! ». Nà a Turin ‘ël 22 d’agost dël 1905, Motura a l’é stàit con Pacòt, Gallina, Nicòla, Brero, Spaldo e àutri amis tra ij fondator, e un-a dle vos pì vive e soasìe, dla Companìa dij Brandé. Tute le antologìe a ricòrdo l’euvra ‘d cost poeta, a ancaminé da la prima racòlta «Reuse rosse» dël 1947, a «Paisagi ‘d Val Susa» (1949), da «La patria cita» (1959), a «…e adess pòvr òm?» (1969), fin-a a la racòlta antològica «Vita stòria bela» soagnà dël 1973 da Renzo Gandolfo për la Ca dë Studi Piemontèis, e a la racòlta surtìa dòp soa mòrt (29 d’otober 1976), cudìa da Camillo Brero, «Le rime d’Oulx e àutre poesìe» (Piemonte in Bancarella, 1987). Ël sò a l’é në sguard seren su la vita, corm ëd pas: “Amis ‘d cò ti ‘t la sente st’aria neuva/ … ‘s profum ëd bon?/ Stassèira an gir a j’é come ‘d canson/ e l’aria a l’é pì trasparenta e bleu/…/E ‘ntorn nòst vej Turin, nòstre contrà,/ e ij ricòrd ch’a fan ala al nòstr passagi;/ calm e seren, come tornand da ‘n viagi…”. Con ij vers ëd Motura a tuti bon-a Pasqua, ant la fiusa che la nòsta vita, nen sempe seren-a, a sia “La nòsta stòria bela/ che a fa piasì contela/ e dëspiesì lassela,/ ùnica fàula vera”. d'Albina Malerba - da TurinSet ëd La Stampa dij 15 d'avril dël 2022

Indietro